Karaman’da doğuştan elleri olmayan ve geçireceği iki ameliyat sonrası bir elinin çıkma ihtimali bulunan 13 yaşındaki oğlunu ameliyat ettiremeyen anne Ayşe Çamur, "Oğlum 6 aylıkken tedavisi vardı ama maddi durumumuz iyi olmadığı için çocuğumu hastaneye götüremedim. Şimdi ise evladımın tedavisini yaptıramadığım için vicdan azabı çekiyorum" diyerek oğlunun tedavisi için hayırseverlerden yardım istedi.<br/>Çeltek Mahallesi’nde kiralık iki göz kerpiç evde oturan 3 çocuk annesi Ayşe Çamur (35), 13 yaşındaki oğlu için hayırseverlerin yardımını bekliyor. Bir oğlunu maddi imkansızlıklar nedeniyle babasına veren, bir oğlunda işitme problemi bulunan ve eşi de şizofreni hastası olan Ayşe Çamur, geçireceği ameliyat sonrası bir elinin tekrar çıkma ihtimali bulunan 13 yaşındaki oğlunun ameliyat olabilmesi için yardım bekliyor. Gözü yaşlı anne Ayşe Çamur, "13 yaşındaki ortaokul 2. sınıf öğrencisi olan oğlum Furkan’ın doğumdan sonra ellerinin olmadığını öğrendim ve sonra kendimi bir türlü toparlayamadım. Oğlum 6 aylıkken tedavisi vardı ama maddi durumumuz iyi olmadığı için çocuğumu hastaneye götüremedim. Şimdi ise evladımın tedavisini yaptıramadığım için vicdan azabı çekiyorum" dedi.<br/>Aile durumunun çok kötü olduğunu, çevredeki tanıdıklar ile Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı’nın verdiği yardımlarla ayakta durabildiğini anlatan Çamur, “15 yıllık evliyim, daha tüpte yemek pişirmedim. Maddi imkansızlıklar nedeniyle bakamadığım 15 yaşındaki büyük oğlum Mustafa’yı ise kendi babamlara verdim, şimdi onlar bakıyor" diye konuştu.<br/>"DAYI BENİM DE ELLERİM SENİNKİ GİBİ OLACAK MI?"<br/>Anne Çamur, doktorların kendilerine Furkan’ın sağ elinin yapılacak bir ameliyatla açılma şansının olduğunu söylediğini belirterek, "Biz de Furkan’ı dayısı Nuh Sağlam ile birlikte Konya Necmettin Erbakan Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’ne götürdük. Hastane önüne geldiğimizde Furkan dayısına ’Benim de ellerim seninki gibi olacak mı şimdi?’ diye sorması beni bir kez daha yıktı" dedi.<br/>Kuru soğanla ekmek yemeye razı olduğunu dile getiren anne Çamur, "Eşim Mehmet Çamur (39) ağır haplar kullandığı için 5 yıldır çalışamıyor. Şu an uyur vaziyette. Şizofren hastası olduğu için uzun süredir Adana’da tedavi görüyordu. Çocuklarımın anası da babası da benim. Bu durumda bir anne ne yapabilir, ama evlatlarım için yaşamak zorundayım. Eşimi hasta diye sokağa atamam. Çünkü bu zamana kadar bizlere o baktı, hasta oldu diye ben şimdi onu bırakamam. Sonuçta çocuklarımın babası, sonuna kadar ona da bakacağım. Furkan’a baktığım için devlet bana aylık 700 lira maaş veriyor, zaten 200 lirası kiraya gidiyor. 5 yaşındaki en küçük oğlum Sercan da konuşma sıkıntısı çekiyor" ifadelerini kullandı.<br/>"ELLERİMİ CEBİME SOKARAK SAKLAMAK İSTEMİYORUM"<br/>Okula başladığında elleri olmadığı için bazı arkadaşlarının kendisiyle dalga geçtiğini anlatan Furkan Çamur ise, “Sokakta yürürken elimi cebime sokarak saklamak istemiyorum. Ben de arkadaşlarıma selam vermek ve onlarla tokalaşmak ve oyun oynamak istiyorum" dedi.<br/>Dayı Nuh Sağlam ise, yeğeninin 13 yıldır böyle olduğunu ve kimseden bir destek görmediklerini belirterek, "Kendi imkanlarımla yeğenimi burada hastaneye götürdüm. Bana Konya’ya gitmemi söylediler. Ben de yeğenimi Konya’da Necmettin Erbakan Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’ne götürdüm. Orada bana yeğenimin yeşil kartlı olduğu için ameliyatını yapamayacaklarını söylediler. Ücret karşılığında ancak muayenesini yaptırabildim. Ameliyatı öylece kaldı. Doktorlar yeğenimin geçireceği iki ameliyat sonrası bir elinin açılabileceğini ifade ettiler. Ama maddi durumumuz iyi olmadığı için bir şey yapamadık. Herkesten yeğenimin ameliyatı için yardım etmesini bekliyorum" diye konuştu.