Türk İmparatoru II. Mehmed 30 Mart 1432’de doğmuş ve 3 Mayıs 1481’de ölmüştür, Osmanlı İmparatorluğu’nun yedinci padişahıdır. Tarihî kaynaklarda ismi Muhammed şeklinde geçer. İlk olarak 1444-46 yılları arasında kısa bir dönem, daha sonra 1451’den 1481 yılında ölümüne kadar 30 yıl boyunca hüküm sürdü.

II. Mehmed, 21 yaşında İstanbul’u fethederek 1000 yıllık Bizans İmparatorluğu’na son verdi ve bu olay birçok tarihçi tarafından Orta Çağ’ın sonu Yeni Çağ’ın başlangıcı olarak kabul edildi. Fetih’ten sonra Fethin Babası anlamına gelen “Ebû’l-Feth” Osmanlı Türkçesi ile daha sonraki dönemlerde ise “Çağ Açan Hükümdar” ve “Kayser-i Rum” unvanları ile anıldı.

Fatih, İslam Peygamberi Muhammed’in bir hadisine nail olduğu için günümüzde Türkiye ve İslam dünyasının geniş bir kesiminde “kahraman” olarak kabul edilmektedir.

Tarihin en büyük hükümdarlarından olan Fâtih Sultan Mehmed Hân, 3 Mayıs 1481’de vefât etmiştir.
Fâtih Sultan Mehmed Hân, Osmanlı Pâdişahlarının yedincisi, II. Murad Hânın oğlu ve II. Bâyezid Hânın babasıdır. 1431’de Edirne’de doğdu. Daha 22 yaşında iken, İstanbul’u alarak, Bizans İmparatorluğu’na son veren bu büyük hükümdar, Arnavutluk’u, Bosna ve Hersek’i almış, Yunanistan’ın fethini tamamlamış ve Balkanları idaresi altında birleştirmiş, Trabzon-Rum Pontus Devleti’ne son vermiştir. Toplam iki İmparatorluk, Dört Krallık, Altı Prenslik ve Beş de Dükalık olmak üzere, 17 Devlet fethetmiştir.
Çe­şit­li ilim­le­ri öğ­ren­mek için dev­rin en mü­te­has­sıs âlim­le­ri­ni ken­di­si­ne ho­ca tayin eder­di. Bun­lar her gün mu­ay­yen sa­at­te ge­lip, ken­di­si­ne ders oku­tur­lar­dı. Akşemseddin, Ho­ca­zade, Gürânî, Mol­la İl­yas, Si­ra­ced­din Ha­le­bî, Mol­la Ab­dül­ka­dir, Ha­san Sam­su­nî, Mol­la Hüsrev gi­bi bü­yük âlim­ler ona ho­ca­lık yap­mış­lar­dı. Onun vefatı ile Hı­ris­ti­yan­lık dün­ya­sı bay­ram yap­ıp ki­li­se­le­rin­de 3 gün çan ça­lın­dı. Cenazesi İs­tan­bul’a ge­ti­ril­ip 22 Ma­yıs’­ta Fâtih Câmii bahçesindeki kabrine defnedilmiştir. Bendenize bu mübarek zatin kabrini defalarca ziyaret etmek nasip oldu. Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun. Kaynak: Osmanlı tarihi…