MUŞ (İHA) – Muş’un Malazgirt ilçesinde doğuştan engelli olan ve 15 yıl yatağa mahkum yaşayan Atilla Özdemir, ‘her şeyimdir’ dediği motosikletinin bozulmasıyla yaşama sevincini kaybettiğini söyledi.
İlçede yaşayan Özdemir, engelliler için dizayn edilen ve kendi imkanlarıyla satın aldığı motosikletinin bozulması nedeniyle zor günler geçiriyor. 15 yıl boyunca yataktan kalkamadığını ifade eden Atilla Özdemir, doğuştan engelli olarak dünyaya geldiğini kaydetti. Bir gün evin içerisinde ablası ve ağabeyinin spor yapması üzerine hareketlenen Özdemir, ‘yapabilirim’ diyerek gösterdiği azim sonucu yeniden ayağa kalktı. Özdemir, ayağa kalktığı günün kendisi için yeni bir hayat olduğunu belirterek "Benim bayramım olmuştu. Yatakta kaldığım 15 yıl boyunca hiç yüzüm gülmemişti. Hep içim yanmıştı. Neden ben böyle olmuştum diye isyan etmiştim. Ben de herkes gibi yürümek, koşmak istiyordum. Fakat yüce Allah beni böyle yaratmıştı. Yılmadım mücadele ettim, ailemin desteğiyle yaşama tutundum. İsyanlarım artık sevince dönüştü. Allah, bana tekrar yaşama sevinci vermişti” dedi.
“MOTOSİKLETİM BOZULUNCA YAŞAMA SEVGİM KALMADI”
Kendi imkânlarıyla engelliler için tasarlanmış bir motosiklet aldığını dile getiren Atilla Özdemir, şöyle konuştu: “Ben motosikletimi kendi imkânlarımla aldım. Motosiklet benim yaşama sevincimi daha çok artırdı. Artık motosikletimle her şeyimi yapar hale gelmiştim. Motosiklet çok eskidi ve artık çalışmıyor. Bu da beni çok üzüyor. Motosiklet alacak gücüm yok. Çok şükür bu hayatta Allah bana her şeyi nasip etti. Babamdan kalma evim var. Evde yalnız yaşıyorum. Sadece çarşı merkezine gidecek bir aracım yok. Kardeşim beni her sabah çarşıya bırakıyor. Kardeşim bir yere gitse ben o gün evden çıkamıyorum. Bütün ihtiyaçlarımı motosikletimle yapabiliyordum. Tamirciye götürdüm fakat ‘bu motosiklet artık kullanılamaz hale gelmiş’ dedi. Motosikletim çalışamaz hale gelince çok üzüldüm. Motosikletim benim her şeyim. Motosikletimin üzerindeyken kendimi çok özgür hissediyorum. Motosiklet bozulunca sanki elim kolum bağlandı. Hiç bir işimi kendim yapamaz hale geldim. Yeni bir motosiklet istiyorum. Bu konuda bana yardımcı olacak herkese çok teşekkür ediyorum.”
Ağabeyini her gün evden alıp çarsı merkezine götüren Sami Özdemir de şunları söyledi: “Ağabeyim tek başına yürüyemiyor. Ben her sabah çarşı merkezine götürüp akşam eve getiriyorum. Bir iş yerinde çalışıyorum. Bazen iş yerinden izin alamıyorum. İzin alamayınca ağabeyim evde yalnız başına kalıyor. Bu durum ağabeyimi çok özüyor. Ben ağabeyimi getirmesem kimse ona yardım edip getirmez.”
Motosikletin tamir imkânı olmadığını ifade eden motor ustası Abdullah Tokmak da, “Bu motosiklet çok eskimiş. Motorunun tamir olacak bir yeri kalmamış. Motosikletin gövdesi çürümüş. Kış ayları boyunca dışarıda kalmış. O yüzden her tarafı çürümüş. Keşke imkânlarımız olsaydı da ücretsiz tamir etseydim. Maalesef tamir olacak bir yeri kalmamış” şeklinde konuştu.