Osmanlı Sultanı 5. Murad’ın torunu gazeteci yazar Kenize Murad, yarın Ankara Üniversitesi’nde konferans verecek.<br/>Osmanlı hanedanının son temsilcilerinden olan Kenize Murad, 14 Mayıs Perşembe günü Ankara Üniversitesi Rektörlüğü 100. Yıl Salonu’nda tecrübeleri ve kitapları hakkında konuşacak.<br/>KENİZE MURAD KİMDİR?<br/>Kenize Murad, ikinci Dünya Savaşının başlarında (1940) Paris’te doğdu. Yazar, V. Murad’ın torunu Selma Rauf Hanımsultan ile Kotwara Mihracesi Seyyid Sacid Hüseyin Ali’nin kızı. Selma sultan bebeğini dünyaya getirmek için savaşın arifesinde kocasının ülkesi Hindistan’dan ayrıldı. Sorbonne Üniversitesinde sosyoloji ve psikoloji eğitimi alan Murad, 1967 yılında “Le Nouvel Observateur” de muhabir olarak çalışmaya başlayıp uzun bir dönem Ortadoğu, Hindistan ve Yakındoğu’da muhabirlik yaptı.<br/>İlk romanı olan ve Selma Sultan’ın Türkiye’de başlayan ve sürgünün ardından Lübnan ve Hindistan’da devam eden, ardından Paris’te son bulan yaşamını konu alan Saraydan Sürgüne (De la part de la princesse morte, 1987) adlı yapıtını yazmak için 1983’te gazeteciliğe ara verdi.<br/>KİTAPLARI EN ÇOK SATANLAR LİSTESİNE GİRDİ<br/>En çok satan kitaplar listesine giren roman, 34 dile çevrilip ve tüm dünyada milyonlarca okura ulaştı. Bu ilk romanı 2003 yılında özyaşam öyküsel bir roman olan Badalpur Bahçesi (Le Jardinde Badalpour) izledi. Murad, 1998 yılında, İsrail-Filistin ilişkilerine dair röportaj ve tanıklıklardan oluşan Toprağımızın Kokusu (Le Parfum de notre terre) başlıklı kitabı yazdı. Yazarın son romanı 2010’da yayımlanan ve Hindistan’ın bağımsızlık mücadelesinin başlangıcı kabul edilen Sipahi Ayaklanmasının liderlerinden Begüm Hazret Mahal’in az bilinen öyküsünü anlatan Begüm, Bir Devrimin Ruhu oldu (Dans la ville d’or et d’argent).<br/>Murad’ın romanlarında Doğu-Batı ilişkileri, iki uygarlık arasındaki siyasal ve kültürel çatışmalar ile kimlik sorunları önemli bir yere sahip. Söz konusu romanlar, barışın hakim olduğu, çok kültürlü bir dünyanın karşılıklı hoşgörü, saygı ve eşitliğe bağlı olduğunu ve farklılıkların evrensel değerler aracılığıyla kabul edilebileceğini ifade eder.