Türkiye ve Avrupa’da katıldıkları turnuvalardan derecelerle dönen engelli sporcular, imkansızlıklarla boğuşuyor. Toplantılarını bile kafelerde yapan sporcular, yoksunluk nedeniyle birçok turnuvaya katılamıyor. Şampiyon sporcular destek bekliyor. Diyarbakır Anadolu Mezopotamya Engelliler Spor Kulübü sporcuları, katıldıkları son turnuvada fırtına gibi esti. Engelli sporcular, Eskişehir’de düzenlenen Türkiye Judo Şampiyonası’ndan 6 madalyayla döndü. Kulüp sporcuları, bunun yanı sıra, Türkiye ve Avrupa’da katıldıkları çeşitli turnuvalarda da dereceler aldı. Ancak bu başarılar, hem kulübün hem de sporcuların yaşadığı yoksunlukları gidermeyle yetmedi. İmkansızlıklarla boğuşan engelli sporcular, birçok turnuvaya da katılamadı. Yerleri olmamasından dolayı toplantılarını bile kafelerde yapan engelliler, destek istedi.“SPORCULAR KADERİNE TERK EDİLDİ” Kulüp Başkanı Mehmet Emin Gülen, kulübü 2014 yılında kurmalarına rağmen kısa sürede büyük başarılara imza attıklarını belirtti. 8 branşta faaliyet gösterdiklerini anlatan Gülen, “Halter, judo, futbol, futsal, satranç gibi çeşitli branşlarda faaliyet gösteriyoruz. Geçen sene Türkiye Şampiyonasından 7 madalya ile döndük. Geçtiğimiz günlerde düzenlenen şampiyonadan 6 madalya ile döndük. 5 gün sonra yüzme şampiyonası var. Hiçbir yerden destek bulamıyoruz. 1 hafta önce 6 madalya ile dönen sporcularımız şu anda kaderine terk edilmiş durumda. Bizim parayla pulla işimiz yok. Sadece turnuvalara gidecek çocuklarımızın rahat bir ortamda konaklamaları ve ulaşım giderlerinin karşılanmasını bekliyoruz. Belediye bünyesinde olur, valilik bünyesinde olur, firmalar olur hiç fark etmez. Önemli olan sporcularımızın turnuvalara girmelerini sağlamak. Türkiye ve Avrupa birincileri var kulübümüzde. Biz milyon dolarlık destek istemiyoruz. Küçük de olsa bir yer istiyoruz. Şuanda toplantılarımızı, kulübün işlerini bu kafede yapmak zorundayız. Hocalarımız olsun, arkadaşlarımız olsun çok duyarlılar. Bir işte çalışan, çalışmayan diğer arkadaşa yardım ediyor ama bu çözüm değil. Çatısı olan, toplantı yapabileceğimiz bir yerimiz olsun yeter” dedi. “BİZİM ÇÖPLÜĞÜMÜZ BİLE YOK” Futsal ve judo ile ilgilenen ve Türkiye dereceleri bulunan Seyfettin Kılıç, “Bazı göz ameliyatlarım nedeniyle milli takımla Avrupa’ya gitme fırsatına daha nail olamadım. Önümüzdeki yıl verilecek desteklerle ülkemizi uluslararası arenada temsil etmeyi düşünüyorum. Yüzde 90 görme engelliyim. Çok şükür kendime yetecek kadar bir görmem var. Sosyoloji bölümünü okuyorum. Sosyal aktivite olarak kafeye gelmek var bir de mecbur olup da kafeye gelmek var. Bizimki maalesef mecburiyetten kafeye gelmek. Gönül isterdi ki bir yerimiz olsun buraya stres atmak için gelelim ama biz şu anda burası bizim kulübümüzmüş gibi buraya geliyoruz. Sağ olsun kafe çalışanları bizle ilgileniyorlar ama insanın kendi yeri gibisi olmuyor. Her horoz kendi çöplüğünde öter, bizim çöplüğümüz bile yok” diye konuştu. Atletizmle uğraşan ve herhangi bir gelirleri olmadığını dile getiren görme engelli Mehmet Can Çakar, “Destek olunduğu zaman sporcularımız daha güzel yerlere gelecek. Ben 2014’te İzmir’de 200 metrede 26,56 saniye koşarak birinci oldum. Destek çıkılmadığı zaman çok zorluk çekiyoruz. Çok görme engelli kardeşimiz var içeriye kapanmışlar. Destek olmadığı zaman kimseyi dışarı çıkaramıyoruz” şeklinde konuştu. (Emrah Kızıl /İHA)