Sivas’ta yok olmaya yüz tutmuş saraçlık mesleğinin tek temsilcisi Veysel Karagöz, talebin yok denecek kadar az olmasına rağmen yarım asırdır sürdürdüğü dede mesleğinden vazgeçmiyor.Sivas kent merkezinde dedesi ve babasının yanında çırak olarak işe başlayan 62 yaşındaki Veysel Karagöz, unutulmaya yüz tutan saraçlık mesleğini 50 yıldır sürdürüyor. Karagöz, deriye şekil verilerek koşum takımı, at süslemesi, köpek tasması, kemer ve eyer yapıyor. Veysel Karagöz günümüzde gelişen teknoloji ile birlikte talebin azaldığı ve bitme noktasına gelen mesleğini unutturmamaya çalışıyor. Karagöz, yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kalan saraçlık mesleğini ölene kadar devam ettireceğini söyledi. Karagöz gençlere ne meslek yaparsa yapsınlar önce mesleklerini sevmeleri gerektiğini söyledi.“Sivas’ta bir tek ben kaldım’’Veysel Karagöz gelişen teknolojinin saraçlık mesleğini unutturduğunu belirterek, “7 yaşından beri bu mesleği yapıyorum 18 yaşıma kadar çıraklık yaptım daha sonra kalfa ve usta oldum. Bu meslek dedemizden geliyor, Sivas’ta bir tek ben kaldım saraçlık mesleğine devam eden. Eskiye nazaran talep azaldı atlar kalktı, arabalar, traktörler çıktı derken teknolojiye esnaf yenik düştü” dedi.“2 günde bir eyer yapabiliyoruz”Bir eyeri yaklaşık 2 günde bitirdiğini söyleyen Karagöz “İngiliz eyeri dediğimiz eyerin ön ve arka tarafında demir oluyor demircilere rica edip yaptırabilirsek demirini onlara yaptırıyoruz, altının kaburga ağaçlarını marangoza yaptırıyoruz. Onun haricinde kalan bütün kısmını biz monte ediyoruz keçesi üstünün derisi hep kendi elimizden geçiyor. Malzeme elimizde olduğu müddetçe 2 günde bir eyer yapabiliyoruz. Bu eyerleri at çiftliklerine ata binen ciritçilere satıyoruz en çok onlara hitap ediyor. Yurt dışından da tasma üzerine çok talep geliyor” diye konuştu.“Dört kişi çalışıp mal yetiştiremezdik”Karagöz, eskiden talebin çok olduğunu ve işlere yetişemediklerini belirterek, “Her kim ne meslek yaparsa yapsın önce sevmesi lazım, sevmediği zaman o iş yürümez. Bu işi dedem babama, babamda bize öğretti ve severek yapıyorum. Diyeceksiniz ki bu meslek düştü rızkı veren Allah ben başka bir iş yaparsam bu işi ararım herkes bildiği işi yaparsa kimse aç kalmaz onun için ben bu işi severek yapıyorum artık kalmadığı içinde hala devam ettirmeye çalıyorum. Biz eskiden 4 kişi çalışıyorduk 3 kardeş birde babam, müşterilere mal yetiştiremiyorduk. Sabah dükkanı açmaya geldiğimizde köylü kapıda mal almaya gelmiş olurdu ya da malzemesini getirip bunlar yapılacak derlerdi biz dört kişi çalışıp mal yetiştiremezdik. Şimdi talep azaldığı için kendimiz bile çırak yetiştiremiyoruz 80 tane şehirde 80 tane bizim işi yapan saraç bulamazsınız. Çoğu memlekette birer kişi bile kalmadı bazı yerlerde ise hiç yok. O yüzden bu işi ölene kadar devam ettirmeye çabalayacağız, inşallah teknolojiye yenik düşmeyiz” şeklinde konuştu.