Öğrencinin okul derslerinde ve sosyal yaşantısında başarılı olması için; ebeveynin, öğretmenin, okulun, devletin, toplumun, çevrenin yapması gereken pek çok görev ve sorumluluğu bulunmaktadır. Bunlar herkes tarafından yapılmadığı için, öğrencilerin ancak %5’i başarılıdır. Diğerleri vasattır. Ya da eğitimi- öğretimi alt düzeyde görmüş veya görmemiştir! Anne ve babanın; çocuğunu yedirmesi, giydirmesi, okula göndermesi ile görev bitmemektedir. Bu her anne ve babanın çocuğu için yapması gereken temel görevidir. Çocuğun maddi, manevi tüm ihtiyaçları karşılanmalı. Bunun için anne ve baba, çocuk yetiştirme dersleri almalı. Kurslara gitmeli. Kendini yetiştirmek için onlarca kitap, bilimsel yazı okumalı.
Önce anne, baba, öğretmen; öğrenciye sevgi, saygı duymalı. Onun kişiliğine saygı gösterilmeli. Her işe sevgi, ilgi, bilgi ile yaklaşıp, eğitim ve öğretime meraklandırmalı. Okul derslerinde başarılı olmalı. Eğitim- öğretim alma, AR- GE ve inovasyon yapma, hayallerinde büyük, yararlı insan olma oluşturulmalı. “Sadece yedirdim, giydirdim, okula gönderdim,” demekle görev tamamlanmaz. Bu her canlının temel gereksinimidir.
Çocuk, sabahleyin sevgi, saygı içinde uykusunu almış şekilde uyandırılmalı. Gerekirse güzel bir düş aldırılmalı. Güzel, sağlıklı, doğal bir kahvaltıyı sevgi ile birlikte yapmalı. Çocuk okula sevgi, saygı içinde, moral değerleri yüksek gönderilmeli. Evde olduğu gibi okulda da huzurlu, mutlu, rahat olmalı. Öğretmen ve okula sevgi, saygı duymalı. Dersi severek dinlemeli. Arkadaşları uygun çocuklardan oluşmalı. Ailesini tanımadığı çocuklarla arkadaşlık yaptırılmamalı. Çocuk öğle yemeğini de sağlıklı, doğal gıdalarla; yeterli, dengeli, sağlıklı, helal gıdalarla yemeli. Ders çalışmasında, yemek yemesinde huzur içinde olmalı. Her türlü ses ve gürültüden uzak tutulmalı. Okul çıkışında bir saatten fazla oyun oynamasına, haftada en az 3 defa düzenli spor yapmasına olanak sağlanmalı.
Çocuktan yaşına uygun olmayan davranışlar beklememeli. Çocuğun doğuştan olan yetenekleri geliştirilerek, beceriye dönüştürülmeli. Kötü, zararlı, çirkin, yanlış her düşünce, söz ve davranıştan korumalı. Olumlu, iyi, güzel, doğru, yararlı davranışlar ve ahlak, edep, hayâ, çalışma azmi; alışkanlık ettirilmeli. Hoşgörü, empati, özveri, güvenlik, sorumluluk, güzel beden dili, edep, adap, fazilet değerleri kazandırmalı. Olumsuz etkilerden korumalı. “Başkaları ile kıyaslamamalı. Her çocuk kendine özel ve özgüdür.” Sabırla, azimle, doğru davranarak, çocuğa muamele etmeli. Niyet, duygu, düşünce ve gayretini boşa çıkarmamalı. Ruh halini, psikolojik durumunu bozmamalı. Sağlık ve eğitimi ile birinci derecede ilgilenmeli. “İLGİ” olmadan “BİLGİ” olmaz.
“Çocuk, eve geldiğinde, o gün okulda işlenen dersler, anne veya babası ile tekrar edilmeli. Okulda öğrenemediği konu öğretilmeli. Edindiği bilgi pekiştirilmeli.”
“ Yarın işlenecek, konulara bir ön hazırlık çalışması yapılmalı ki, öğretmen dersi anlatırken, öğrenci konuyu kolay kavrasın. Konuya tamamen yabancı olarak, öğretmeni ilk kez dinlemesin.” Derse hazırlıklı gitmesi, sınava hazırlanmış gitmesi çok önemlidir.” “Bilginin unutulmamasının ilacı; dersleri tekrar ederek, yeniden hatırlamaktır.” “Bilgi edinme; 6 duyu organı, vücut bölümleri ve organları ile yapılmalı. Yanı bilgiyi uygulatarak öğretmeli. Animasyon, simülasyon, plan- proje uygulama, AR- GE yapma, inovasyon gerçekleştirme yapılmalı.” “ Ezbere ders çalışma, kazanıma dönüşmez. Beyne yerleşmez. Bilinçaltında derinde kalır, gider!”
Derse besmele ile başlanıp, şükrederek, dua ile bitirilmeli. Bunu anne, baba, öğretmen, öğrenci böyle gerçekleştirmeli. Eğitim; “ terbiye, iyileştirme, düzeltme, güzel ahlak kazandırmadır.” Öğretim; “ bilgi öğretmedir.” Öğrenim; “bilgi öğrenmedir.” Bizler; bize, ailemize, topluma, devletimize, insanlığa gereken her bilgiyi; millet olarak öğrenmekle, öğretmekle yükümlüyüz. Bunu hakkıyla, layıkıyla mutlaka becermeliyiz.
“Başarı için üstün zekâ, yetenek, algılama yetisi, istek ve çaba gereklidir.” Aile içinde geçimsizlik, uyumsuzluk, yoksulluk, hastalıklar, sorunlar, eşlerin ayrılığı; çocuğun okul başarısını olumsuz etkiler. İçe dönük, pasif, korkak, kuruntulu, pısırık çocuklar başarıyı yakalayamaz. Bunun için diyoruz ki; her yönü ile sağlıklı, düzgün ortamlarda sağlıklı ve başarılı çocuklar yetişir.
- - - -
