Sadece bizim hayatımız yok. Herkesin bir hayatı var. Tek dertli, sevinçli, bilgili veya istekli biz değiliz. Evet, mesafeyi korumak ve aradaki boşluğu başka bir şeyle doldurmamak. O boşluk öylece kalsın, kalmalıdır. Mecburi istikamet dedik. Uzak durduğumuz, hoşlanmadığımız insanlara bile saygı göstermek zorundayız. Saygı, herkesin hakkını ve hukukunu gözetmektir. Ortak buluşma noktasıdır. Tüm bu sözler üzerine şunları net ifade edebiliriz. Herkesin gerçekten bir hayatı var. sevdiğiniz birisiyle aranız bozulabilir kırılabilir hatta küsebilirsiniz sevdiğiniz insanlar sizin yanınızdan ayrılmak isteyebilir veya tam tersi önemli olan bundan sonra başlıyor saygı dediğimiz kavram tam da burada hayatımızın içine dahil oluyor bir şekilde ortak paydalar yaratarak yaşamınıza devam etmeliyiz hiç kimseye sözlerimizle veya davranışlarımızda hakaret eden inceden incedenebilen sözler kullanmamalıyız tabii ki bu tercih meselesi oda ayrı bir konu ancak yakışan ve etik olan saygı çerçevesini koruyabilmektir kötü ister besleyenler iyi olamazlar iyi şeyler düşünebilmek yalnızca kalpleri güzel olanlardır ve onlara dokunmasını bilenlerdir.